Η Μονή είναι κτισμένη στα αριστερά του δρόμου της Ηγουμενίτσας προς Σαγιάδα, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ιδρύθηκε
- πιθανώς - κατά τους χρόνους της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ήταν πλούσιο μοναστήρι με μεγάλη προσφορά στο σκλαβωμένο Γένος
και λόγω της θέσεώς του λεηλατήθηκε πολλές φορές. Ανακαινίσθηκε εξολοκλήρου το 1865-1866 από τον ηγούμενο Ναθαναήλ, μετέπειτα
Μητροπολίτη Προύσης.
Σήμερα σώζεται το Καθολικό ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού τύπου, με πρόναο, τρούλο και χορούς στον κυρίως ναό, κατάγραφο από
τοιχογραφίες, δυστυχώς κατεστραμμένες σε μεγάλο βαθμό από πυρκαγιά του 20ού αιώνα. Ακόμη, διατηρείται ένα τμήμα της πτέρυγας
των κελλιών καθώς και άλλοι βοηθητικοί χώροι. Από το 1989 έχει εγκατασταθεί μικρή μοναστική αδελφότητα και είναι επισκέψιμο σε όλη
τη διάρκεια της ημέρας.